Hoe zijn de wegen?


Tot en met de Alpen is de route zeer autoluw en het wegdek meestal goed. Daarna zijn er bijna geen fietspaden meer en zijn drukkere wegen af en toe niet te vermijden. Bovendien zijn in de Povlakte en vooral in Midden-Italië de wegen helaas vaak schandalig slecht: barsten, grote gaten en hobbelig asfalt. Vooral in afdalingen is daardoor grote voorzichtigheid geboden, met name als door de schaduw van bomen de beschadigingen van het asfalt slecht te zien zijn. Fiets je niet graag op slechte of soms wat drukkere wegen, beperk je tocht dan tot Verona, het Gardameer of Venetië.

 

rome wegdekOnverharde wegen
In deel 1 (door Nederland en Duitsland) gaat de route voor zo’n 20% over onverharde wegen. Juist deze stukken zijn vaak erg mooi, omdat ze door natuurgebieden of langs leuke riviertjes gaan. Met een randonneur, hybride of mountainbike is een en ander prima te doen. Natuurlijk is dat ook afhankelijk van het weer: als het regent of kort gelegen flink geregend heeft zijn deze wegen doorgaans minder goed te berijden. In Nederland gaat het dan meestal om schelpenpaden; in Duitsland om steenslag (sommigen noemen het gravel of grind).
In deel 2 en 3 (door Oostenrijk en Italië) is vrijwel de hele route verhard. Slechts een enkele keer heb je hier te maken met een overhard weggedeelte.

Echt slechte onverharde wegen heb ik zoveel mogelijk vermeden, maar een enkele keer is aan slecht stukje van hooguit enkele honderden meters niet te ontkomen. Het feit dat er in de vele blogs die je onder Rome-route > Reisverhalen kunt lezen zelden wordt geklaagd over onverharde wegen in de route zegt natuurlijk ook wat!

Asfalt alternatieven
Voor het langste onverharde stuk in de route (60 km – van de Duitse grens tot bij Düren) is een alternatieve asfaltroute compleet met kaartjes en naviagtietekst opgenomen in de gids. In de bundel tracks die je kunt downloaden van deze site heet de bijbehorende track "Via asfalt in etappe 4-5". Daarnaast is in de kaartjes soms een asfaltvariant ingetekend, maar alleen wanneer deze variant op de kaart makkelijk te volgen is, want er zijn van deze varianten geen navigatieteksten opgenomen in de gids. De tracks van deze varianten vind je hier. Je ziet niets gebeuren als je op deze link klikt, maar ze staan als het goed is meteen in je map Downloads.

Al deze asfalt alternatieven zijn vaak wel minder mooi en wat drukker dan de standaard route in de gidsen.

Nog minder onverharde wegen: 'asfalttracks' voor racefietsers
Wil je onverharde wegen echt zoveel mogelijk vermijden, download dan de 'asfalttracks': speciaal voor de racefiets gemaakte GPS tracks (zie GPS-pagina). Deze tracks gebruiken niet alleen de genoemde asfaltroutes en asfaltvarianten, maar vermijden waar mogelijk ook de onverharde stukken waarvoor geen asfaltvariant ingetekend is op de kaartjes. Maar let op: niet alle onverharde wegen zijn vervangen. Soms is er gewoon geen veilig asfalt-alternatief voorhanden, zoals langs de Neckar, voor Garmisch-Partenkirchen (beide deel 1) en voorbij Ravenna (hoofdroute in deel 3).

rome slecht wegdekSlecht asfalt in Midden-Italië
In Noord-Italië fiets je bijna overal op goede, geasfalteerde vrijliggende fietspaden. In de Povlakte is het asfalt hier en daar al slechter. Maar vooral in Midden-Italië is het door gebrek aan onderhoud vaak bedroevend slecht. Pas daar vooral in afdalingen voor op! En wees er ook op verdacht dat waar bomen langs de weg staan je de gaten in het asfalt minder goed kunt zien vanwege de vlekkerige schaduw van de bomen.